1 + 1 = 3 / 1+1 = 3
Door: Gabor
25 September 2014 | Noorwegen, Bergen
Een vrijdagavond. Onderweg vanaf het vliegveld, net terug van vakantie uit Mallorca. In de auto vertelde Helene dat ze zich niet helemaal lekker voelde en niet wilde wachten tot na het weekend om langs de huisarts te gaan. Nou zei ik, dan gaan we toch gewoon naar de “Legevakt”, een soort van EHBO post. Tegelijkertijd deed de “legevakt” mij herinneren aan de laatste keer dat we daar waren. We moesten nogal lang wachten en toen het aanspreekpunt zei dat het nog wel een paar uur kon duren, was de beslissing snel gemaakt en reden we naar huis. Met die gedachte ver op de achtergrond, maar toch enigzins aanwezig, reden we naar de legevakt. Eenmaal aangekomen werden we gelukkig vrij snel geholpen. En dat had een reden zo zal later blijken. Een nog jonge vrouwelijke arts stond ons te woord, was behulpzaam en gaf al snel aan dat alles in orde was. Een geruststelling, gelukkig. Toen Helene haar medische situatie iets meer toelichtte, gaf de arts aan dat ze “toevallig” een apparaat in de naastgelegen kamer had staan zodat we meteen even een kijkje konden nemen. Nou, over service gesproken! Ze vroeg ook of wij dat goed vonden en wilden. Ja hoor, zeker wel! Niet lang daarna, kregen we de eerste bevestiging dat alles goed was. De eerste keer, ik zal het nooit vergeten. De eerste keer dat ik ons kindje zag en zijn hartje hoorde kloppen. Wat een fantastisch nieuws en beleving was dat!
In Noorwegen is het zo dat je de eerste “officiele zwangerschapsecho” rond 18 weken krijgt. Via de huisarts word je aangemeld. Dit in tegenstelling tot Nederland waarbij je rond 12 weken en 20 weken een echo hebt. Al in een vroeg stadium kunnen dan eventuele afwijkingen worden geconstateerd en kunnen er beslissingen en of maatregelen getroffen worden. Het was fijn dat we al vrij snel de bevestiging van “leven” hadden gekregen rond 12 weken. We wisten wel dat we zwanger waren en hadden afgesproken om kort na de vakantie in ieder geval langs een prive-kliniek te gaan om die “12 weken-echo” te laten doen. En nu kregen we hem ineens zonder dat we ons daarop hadden voorbereid. Gewoon er even tussendoor! Wat een mooie thuiskomer was dat! Eenmaal thuis konden we maar moeilijk in slaap komen. Het was gewoon onwerkelijk. We hadden even tijd nodig om het tot ons door te laten dringen.
In de tussentijd is Helene een paar keer bij de huisarts geweest en zijn we in totaal twee keer naar een prive-arts geweest, voordat uiteindelijk de 18 weken echo plaatsvond. Gelukkig maar, want zo’n 18 weken is ook erg laat, als je die als enige officeel erkent. De arts liet weten dat hij zelf ook voorstander is van die 12 weken echo. Sommige symptonen, afwijkingen enzovoorts zijn bij het kindje later minder goed zichtbaar. Volgens hem gaat het om een etische kwestie omdat de staatskerk een zekere invloed heeft (gehad) in de politiek. Het is dan ook te verklaren dat veel vrouwen naar bijvoorbeeld Denemarken of Zweden reizen om onderzoeken te laten uitvoeren zodat een ieder zelf kan bepalen of en zo ja welke eventuele maatregelen genomen zouden moeten worden.
Inmiddels weten onze beide familie’s het. Gelukkig hebben we het in persoon kunnen vertellen. Wat een ervaring en wat een verrassing was het voor iedereen! Voor Helene d’r ouders wordt het hun eerste kleinkind. Voor mijn ouders hun vijfde. De beide oudste kinderen worden nu zelf papa en mama. Mijn ouders hebben al laten blijken dat ze graag ook “farmor” en “farfar” genoemd willen worden door die kleine. Far betekent vader en mor betekent moeder. Farmor betekent dan niets anders dan “vaders moeder”, oftewel de oma aan vaderskant. Farfar wordt dan vadersvader, de opa aan vaderskant. Helene d’r ouders zouden met “mormor” (moedersmoeder) en morfar (moedersvader) kunnen worden aangesproken. Daarnaast heb je ook de algemene benaming die je het beste met het algemene opa en oma kunt vergelijken: “bestefar en bestemor”. De overige benamingen zijn specifieker, zo weet je eigenlijk altijd over welke opa of oma je het hebt.
We krijgen een zoontje Woehoeeeee!!!! Een halve Viking met een kaaskop? Een kleine Nedernoor met drumtalent, die sportief, reislustig en taalgevoelig is? Een halve Noor – halve Nederlander. Een Noor op klompen? Dubbele nationaliteit? Twee paspoorten? Noorse-Nederlandse naam? Ik kan nog wel even doorgaan. Bizar, onwerkelijk, maar onwijs te gek! Ben benieuwd wat dit voor avonturen weer allemaal gaat opleveren! Vooralsnog gaat alles goed met de kleine en met ons!
Groetjes!
Gabor&Helene
p.s. Voor wat betreft Nederlanders in Bergen is het zo dat er wel een Nederlandse vereniging is die aandacht geeft aan die dingen die met de Nederlandse cultuur te maken hebben. Ook weet ik inmiddels dat het mogelijk is om extra Nederlandse les in Bergen te krijgen. Veel Nederlanders hebben wij nog niet ontmoet in de stad, wellicht gaat dat nog komen.
In Noorwegen is het zo dat je de eerste “officiele zwangerschapsecho” rond 18 weken krijgt. Via de huisarts word je aangemeld. Dit in tegenstelling tot Nederland waarbij je rond 12 weken en 20 weken een echo hebt. Al in een vroeg stadium kunnen dan eventuele afwijkingen worden geconstateerd en kunnen er beslissingen en of maatregelen getroffen worden. Het was fijn dat we al vrij snel de bevestiging van “leven” hadden gekregen rond 12 weken. We wisten wel dat we zwanger waren en hadden afgesproken om kort na de vakantie in ieder geval langs een prive-kliniek te gaan om die “12 weken-echo” te laten doen. En nu kregen we hem ineens zonder dat we ons daarop hadden voorbereid. Gewoon er even tussendoor! Wat een mooie thuiskomer was dat! Eenmaal thuis konden we maar moeilijk in slaap komen. Het was gewoon onwerkelijk. We hadden even tijd nodig om het tot ons door te laten dringen.
In de tussentijd is Helene een paar keer bij de huisarts geweest en zijn we in totaal twee keer naar een prive-arts geweest, voordat uiteindelijk de 18 weken echo plaatsvond. Gelukkig maar, want zo’n 18 weken is ook erg laat, als je die als enige officeel erkent. De arts liet weten dat hij zelf ook voorstander is van die 12 weken echo. Sommige symptonen, afwijkingen enzovoorts zijn bij het kindje later minder goed zichtbaar. Volgens hem gaat het om een etische kwestie omdat de staatskerk een zekere invloed heeft (gehad) in de politiek. Het is dan ook te verklaren dat veel vrouwen naar bijvoorbeeld Denemarken of Zweden reizen om onderzoeken te laten uitvoeren zodat een ieder zelf kan bepalen of en zo ja welke eventuele maatregelen genomen zouden moeten worden.
Inmiddels weten onze beide familie’s het. Gelukkig hebben we het in persoon kunnen vertellen. Wat een ervaring en wat een verrassing was het voor iedereen! Voor Helene d’r ouders wordt het hun eerste kleinkind. Voor mijn ouders hun vijfde. De beide oudste kinderen worden nu zelf papa en mama. Mijn ouders hebben al laten blijken dat ze graag ook “farmor” en “farfar” genoemd willen worden door die kleine. Far betekent vader en mor betekent moeder. Farmor betekent dan niets anders dan “vaders moeder”, oftewel de oma aan vaderskant. Farfar wordt dan vadersvader, de opa aan vaderskant. Helene d’r ouders zouden met “mormor” (moedersmoeder) en morfar (moedersvader) kunnen worden aangesproken. Daarnaast heb je ook de algemene benaming die je het beste met het algemene opa en oma kunt vergelijken: “bestefar en bestemor”. De overige benamingen zijn specifieker, zo weet je eigenlijk altijd over welke opa of oma je het hebt.
We krijgen een zoontje Woehoeeeee!!!! Een halve Viking met een kaaskop? Een kleine Nedernoor met drumtalent, die sportief, reislustig en taalgevoelig is? Een halve Noor – halve Nederlander. Een Noor op klompen? Dubbele nationaliteit? Twee paspoorten? Noorse-Nederlandse naam? Ik kan nog wel even doorgaan. Bizar, onwerkelijk, maar onwijs te gek! Ben benieuwd wat dit voor avonturen weer allemaal gaat opleveren! Vooralsnog gaat alles goed met de kleine en met ons!
Groetjes!
Gabor&Helene
p.s. Voor wat betreft Nederlanders in Bergen is het zo dat er wel een Nederlandse vereniging is die aandacht geeft aan die dingen die met de Nederlandse cultuur te maken hebben. Ook weet ik inmiddels dat het mogelijk is om extra Nederlandse les in Bergen te krijgen. Veel Nederlanders hebben wij nog niet ontmoet in de stad, wellicht gaat dat nog komen.
-
25 September 2014 - 17:04
Farmor:
Wat heb je weer leuk geschreven,dikke kus! -
25 September 2014 - 18:12
Rob Zinger:
Hai Gabor en Helene,
Wat een geweldig nieuws. Vakantie gevoel direct weg en naar een nog mooier gevoel van het aanstaande ouderschap. Cliches ga ik niet noemen, dat doen anderen wel. Geniet vooral van deze nieuwe ervaringen en de voorbereidingen voor de nieuwe wereldburger.
Toeval of niet, mijn jongste dochter, Deborah, is ook in verwachting en loopt qua tijd ongeveer in dezelfde richting. Zij is vijf april uitgerekend.
Bij ons was het vaak dat in de familie en/of kennissen kring drie zwangerschappen ongeveer naast elkaar liepen. Vorige week hoorden wij van een neef, dat zij n vrouw in verwachting was. En wij maar denken wie zou die derde zijn??? Bedankt voor het aanvullende bericht.
Groetjes Rob en Jose -
25 September 2014 - 18:13
Annemieke:
Wat een ontzettend fijn nieuws voor jullie en wat heb je dat inderdaad weer geweldig geschreven. Ik feliciteer jullie van harte en wens Heleen een goede zwangerschap. Houd ons op de hoogte en geniet samen!
Liefs, Annemieke -
25 September 2014 - 20:26
Elletje:
Je hebt weer goed je best gedaan om dit leuke verhaal te schrijven.
Ik vind het zo leuk dat ik Super-tante van jullie knulletje mag zijn.
Knuffel voor jullie -
27 September 2014 - 17:53
Ania En Dirk-Jan:
Lieve Gabor,
Wat een leuke nieuw en wat een schrijftalent. Van harte gefeliciteerd en doe de groeten aan de toekomstige mor. Jammer dat wij haar nooit hebben ontmoet.
Ania -
28 September 2014 - 11:04
Anneke:
Heerlijk voor jullie , fantastisch en geweldig geschreven.... Word er ook helemaal blij van....
Je houdt al van je kind als het nog bij zijn mama is... Veel liefde en fijne tijd gewenst...
Geniet van alle voorpret! Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
