2014 SÅNN ER DET! / 2014 ZO IS HET NU EENMAAL!

EVEN WENNEN
Ik kan nog niet wennen aan de donkere dagen in de winterperiode. Stel je voor dat het rond 16.00 uur al donker is en ‘s ochtends tussen 09.30 uur en 10.00 uur begint het pas echt licht te worden. Ik, en Helene trouwens ook, merk dat een wekker zetten om 06.30 uur of 08.00 uur ‘s ochtends weinig zin heeft. Tenminste, hij gaat wel af, maar eruit ho maar! Gevoelsmatig is het nog veels te vroeg, het is pikkedonker buiten dus waarom zou je er uit moeten. Ook merk ik dat het lijkt alsof ik midden uit mijn remslaap wordt gehaald, ik wil ik moet nog even doorslapen. Een hele aparte beleving. Het feit dat het al wat eerder op de dag donker wordt geeft minder storing dan de wekker in de ochtend. Sånn er det! Oftewel zoals de Noren zeggen: Zo is het nu eenmaal!

BEZOEK!
Eind december kwamen mijn ouders en tante bijna een week op bezoek. Lekker samen een week in Noorwegen vertoeven om kerstavond en 1ste kerstdag op z’n Noors mee te maken. Het was ook voor hen wennen om ‘s middags al het gevoel te hebben dat het snel avond is. De avond van aankomst hadden we een etentje op het programma staan. Een tante van Helene was jarig en we waren uitgnodigd. Toen zij destijds hoorde dat mijn ouders en tante naar Bergen kwamen, werden zij per direct ook uitgenodigd. Met kerst in het achterhoofd, hoef je je met dit soort etentjes geen zorgen te maken dat je omkomt van de honger. Als je aan het eind van de avond nog trek hebt, dan heb je dat echt aan jezelf te danken. Als het uitgebreid diner z’n einde nadert, is er nog volop gelegeneheid om daarna koffie met gebak en allerlei andere lekkernijen tot je te nemen. Niets moet, alles mag geprobeerd worden. We zaten die avond uiteindelijk met 19 personen aan tafel. Heel gezellig en ook leuk voor mijn ouders en tante om een ander gedeelte van de familie van Helene te leren kennen. Zelfs de oma van Helene die 86 is, probeerde in haar beste Engels een gesprek met hen te voeren. Achteraf hoorde ik dat de gehele familie haar nog nooit zoveel Engels had horen spreken. Het moet niet gekker worden dacht ik! Voor mijn ouders en tante was ik de tolk en ik merkte hoewel mijn moeder zich goed in het Engels verstaanbaar kan maken, dat ik wat stoeide met Engels en de grammatica. Ik dacht vanuit het Noors om de nederlandse woorden in het Engels te vertalen. Ik voelde mij een beetje een stumperd en kon niet op bepaalde woorden komen. Een bizar proces. Ik merk het ook als we skypen met vrienden van ons in NL, waarbij ook Engels wordt gesproken. Ik moet echt nadenken hoe ik dat ga zeggen. Ik denk in het Nederlands, dat direct in het Noors wordt omgezet en dan moet ik het vertalen naar het Engels. Al stotterend komt het dan vaak wel goed. Sånn er det mensen!

TRADITIONEEL ETEN
Kerstavond staat in het teken van traditioneel eten en gezellig samenzijn. Het pak en de nette kleding komen tevoorschijn. Het geven van cadeaus is een kleine en zeker geen verplicht onderdeel van de avond. Althans bij ons. In het westen van Noorwegen wordt volgens traditie pinnekjøtt met gekookte aardappelen en koolrabistampot gegeten. (zie link) http://spesialitet.no/presse/presseklipp/presseklipp/14/ .
Ik heb geen idee wat ze in het noorden en zuiden eten, maar ik weet dat men in het oosten voornamelijk “svineribbe” eet met kerstavond. (via de volgende link kun je het in overzicht er iets meer over lezen en ook iets meer over Noorse gerechten) http://mijnslager.info/wetenwaard/vakantie/Europa/noorwegen.html )
Het is dan ook iets meer persoonlijks geworden. Een oom en tante van Helene die niet ver van Oslo wonen eten graag met kerstavond ook pinnekjøtt, gewoon omdat ze dat lekkerder vinden.

Pinnekjøtt zoals wij (ik) dat kennen en eten zijn eigenlijk gezouten/gedroogde, gerookte (en/of niet gerookte) stukjes schaperib (soms lam) die op een bepaalde manier worden bereid. Ergens tussen het vet en het bot zit een soort van stukje vlees dat in combinatie met de wat zoetige koolraapstampot en aardappelen een heerlijke combinatie is. Het vlees heeft dus een wat sterke zout en of gerookte smaak. Toen ik het voor het eerst proefde, vond ik het sterk naar rookvlees of gezouten ham smaken. Mijn ouders en tante vonden het ook heerlijk, hoewel er wel een alternatief in huis was gehaald. Ik ben zeker geen fan van schapenvlees. Het heeft een wat zware smaak en ik vind het niet lekker. Maar dit gerecht smaakt heel anders. Tijdens het eten “is het gebruikelijk” dat er 1 (of meerdere ;-)) glaasje akvavit worden gedronken om het eventuele vet sneller door het lichaam te laten afbreken. Een zogenaamde reinigingsfunctie mensen! En als je er een aantal drinkt, slaap je ook nog eens lekker door! Na het heerlijke eten was het tijd voor het après-diner en als snel stond de hele tafel in de woonkamer weer (juist ja!)vol met eten zoals chocoladetaart, kransekake, druiven, koekjes, koffie noem maar op! Na het uitpakken van de cadeau’s en het nuttigen van enkele stukjes chocoladetaart, ik kon op enig moment geen taart meer zien (en ik was niet de enige), was het tijd om te gaan slapen.

SNEEUW
Op 2de kerstdag vertrokken mijn ouders en tante weer naar Nederland en reden wij samen met de ouders van Helene EN de hond (Mira)naar Ustaoset. De ouders van Helene hebben daar een hutje en zoals bijna elke Noor, verblijven zij als het even kan daar meerdere malen per jaar. Even weg uit de dagelijkse sleur. Zomers aan de wandel of op de fiets en in de winter op de latten. Nu zouden wij daar een week blijven en dat betekende dus oud&nieuw vieren! Er lag in ieder geval sneeuw, iets wat wij helaas met kerst niet mochten meemaken. Nu is het zo dat er niet altijd sneeuw ligt in Bergen rond de kerst, maar het had maar wat mooi geweest voor mijn ouders, maar helaas. Sånn er det!

IN BEWEGING
Langrenn, å gå på ski of langlaufen, het is DE activiteit die je ‘s winters in de omgeving het meeste ziet. Iedereen trekt er op uit en de honden gaan ook mee. Soms gekleed in een passend noorse trui met patroon (echt waar!)en sommigen met sokjes aan om de pootjes wat te beschermen tegen de sneeuw. We hebben heerlijk wat meters kunnen maken. Genieten van de omgeving en het gevoel hebben van even helemaal weg. Terug in de hut, lekker vermoeid op de bank en al rossig wordend, op de bank chillen met een boek of even de oogjes dicht. Het gebeurt gewoon. Een middagdutje, de heerlijke frisse lucht buiten die even laat weten dat hij nog niet weg is. En Mira ligt ook te bij te komen, want die gaat elke keer mee op stap. Sånn er det!

IK WIL OLIEBOLLEN!
Ik eet altijd oliebollen met oud&nieuw. Heerlijk! Mijn moeder maakte ze vaak samen met mijn tante. Ik kan mij niet herinneren dat ik ze niet heb gegeten.
Maar ja, een oliebol is ver te zoeken hier in Noorwegen volgens mij. Dan maar het internet op, want mijn hele schoonfamilie had nog nooit van een “oljebolje” gehoord. Vol trots liet ik de hele familie foto’s zien. Oliebollen met poedersuiker, oliebollen zonder poedersuiker, appelflappen en appelbeignets. Die appelflappen zijn trouwens ook heerlijk, maar ja, hier geen appelflap te bekennen. Het water liep mij in de mond bij het zien van die oliebollen. Helene en ik hebben besloten om volgend jaar gewoon zelf oliebollen te gaan bakken. Ik kijk er nu al naar uit. Jammie! Klokslag 12 uur zagen we in de verte het vuurwerk de hemel in gaan. Vuurpijlen en vooral van die japanse wens/lichtlantaarns. Een prachtig gezicht! De hemel werd verlicht en je kon het hele dal zien liggen. Prachtig. Wij verbleven bij de oom en tante van Helene die ook in de omgeving een hut hebben. Met XXL sterretjes in onze handen, omdat ander vuurwerk verboden is (vanwege de vele houten bouwwerkjes) werd dat o.a. onze inwijding van 2014.

2014
Wat staat ons te wachten? Nu 8 maanden in Bergen. In ieder geval ben ik in afwachting van bericht op een (andere) sollicitatie. De vorige bleek toch niet helemaal dat te zijn wat ik had gedacht. De komende tijd gaan er meer sollicitatiebrieven de deur uit, loopt mijn cursus ten einde en zal ik aan het eind van de maand met een nieuwe beginnen. Een meeting met mijn drummaatjes inplannen en in april staat de Bergenstest gepland.
Volgende maand komen vrienden van op bezoek. Altijd leuk! Daar kijken we naar uit. Voor de rest gaan we het gewoon weer zien en meemaken!

Voor jullie alle goeds toegewenst dit jaar. Maak er wat moois van! Je hebt een groot gedeelte zelf in de hand. Sånn er det!


Gabor&Helene