NORSKE TING / NOORSE DINGEN

NOORSE UITSPRAAK
Voor mij als buitenlander blijft het een uitdaging om te begrijpen wat er zoal wordt gezegd. Het lijkt soms wel of iedereen totaal anders spreekt en dat er niets van te maken is. Zo had ik iemand uit Trøndelag in de cursus zitten. Nou, ik vermoed dat ik standaard 95% niet begrijp. Verstaan prima, maar begrijpen ho maar. Er is geen touw aan vast te knopen. Een totaal andere uitspraak dan dat ik hier ben gewend. Om maar even het volgende voorbeeld te geven.
“Ik” in het Noors kent verschillende vertalingen, zowel schrift als uitspraak, afhankelijk van de streek.
In het oosten bijvoorbeeld schrijven ze “jeg” of “je” en spreken ze het uit als het nederlandse “jij”. Lekker verwarrend meteen.
Daarnaast heb je nog de variatie’s Eg, Æg, E en Æ wat meer in het westen voorkomt. Uitspraak is vergelijkbaar met de e in het engelse woord “egg”.
Verder heb je nog de varianten ai, æi, ei. Alle varianten worden geaccepteerd, het maakt het er alleen soms niet makkelijker op. Vandaar dat je niet moet denken dat je met een cursus Noors prima uit te voeten kunt. Tot op zekere hoogte verstaat men jou prima, maar omgekeerd is het dus een heel ander verhaal! Hier spreekt inmiddels een ervaringsdeskundige.

REGEN
Na een paar mooie weken, sloeg het weer drastisch om en hebben we onlangs de nodige liters weer uit de hemel zien vallen EN voelen. Het zijn van die dagen dat je ‘s ochtends op staat en weet dat het s’avonds om dezelfde tijd nog net zo hard en stevig door regent. Het went en je past de activiteiten van de dag er op aan. Nu is het zo dat er regelmatig vier eksters bij ons in de buurt vertoeven. De club van vier zullen we maar zeggen. Kennelijk zijn het paartjes want 1 stelletje heeft zich de laatste tijd druk bezig gehouden met het bouwen van een nestje. Vaak is het zo dat wanneer het regent, ze onder de overkapping van het dak zitten. Al balancerend op de electrisiteitskabel schommelen ze wat heen en weer en kruipen ze dicht tegen elkaar. Op die manier proberen ze te voorkomen dat ze door en door nat worden. Geef ze eens ongelijk! Een grappig gezicht om die twee dan zo te zien zitten (zie foto). Ik vraag mij af of zij ook net zo positief denken in relatie tot de veel gehoorde uitdrukking: “In Noorwegen bestaat geen slecht weer, alleen slechte kleding”…..

IK WIL VIS!
Voor iedereen die mij kent, althans echt goed kent ;-), weet dat ik een visliefhebber ben. Er is niets mooiers dan om in warm water te duiken en al die vissen voorbij te zien komen. Ze maken oogcontact met je, zijn nieuwsgierig en zwemmen in allerlei kleuren en vormen voorbij. Als ze eenmaal op mijn bordje liggen wordt het een ander verhaal. Ik heb vis al heel lang niet meer tot mijn vaste voeding beschouwd en besloot om deze week daar drastisch verandering in aan te brengen. Met goede hoop in ieder geval, want elke poging om “aan de vis” te gaan, is nog steeds op een teleurstelling dan wel mislukking uit gelopen. Hoe dan ook, ik besloot om deze week mijn eerdere pogingen aan de kant te zetten en mijzelf en Helene op vis te trakteren als ik het theoriegedeelte van mijn opleiding met goed gevolg zou hebben afgesloten. Ik dacht dat ik het nooit zou zeggen, maar toch gebeurde het. Helene, als ik mijn theorie haal dan trakteer ik ons op vis en gaan we “lekker” eten bij søstrene hagelin! (http://www.sostrenehagelin.no/meny.php). Het is een begrip in Bergen en men zegt dat hier o.a. de lekkerste Bergense vissoep gehaald kan worden, naast viskoekjes, vistaart, visburgers en nog meer van al dat “lekkers”. Ik kan mij er in ieder geval niets bij voorstellen, maar zo op de menukaart ziet het er erg lekker uit. Ik kon de verleiding niet weerstaan en vond het een uitdaging om weer eens vis te eten. Mijn schoonvader roept al vanaf het begin (met een lach) dat ik garnalen moet eten, want die zijn o zo heerlijk en ja jullie wonen nu in Noorwegen dus lekker vis eten! Lekker vis eten komt niet voor in mijn vocabulair. En trouwens, dat is makkelijk praten voor iemand die alles eet wat zwemt, kieuwen heeft en uit de zee komt. Ik vertelde gisteren trots over søstrene hagelin en hij werd direct blij. Wel zei ik er meteen bij dat hij geen verwachtingen moest hebben, want die had ik ook niet.

Ik had gekozen voor de visburger met tacosaus en eventueel als het zou uitkomen een fiskekake. Alle Bergenseren zeggen dat dat het minst naar vis smaakt en helemaal omdat het om witvis gaat. Maar ja, vis is en blijft vis in mijn beleving. Jammie jammie dacht ik, toen we ter plaatse waren (zie foto’s). Ik ben benieuwd hoe dat allemaal zal gaan smaken. Het zal toch niet zo zijn dat ook ik straks kan gaan zeggen, doe mij eens een lekker visje!?

We besloten om onze bestelling thuis te nuttigen. Helene had al nagedacht over een plan b. Ja we moeten wel iets kopen voor je als je het niet lekker vindt, zei ze. Dat komt wel goed riep ik. Ik bestelde een visburger en stond enthousiast te wachten hoe de dame de visburger in het broodje deed en daarnaast wat groentes en saus bij deed. Helene zei direct dat er teveel saus op zat en dat het mij wel eens moeite zou kosten om de vis te proeven. We’ll see dacht ik!

Eenmaal thuis maakte ik nog even een foto van mijn avondmaal, voor later als bewijsvoering zullen we maar zeggen om vervolgens al zittend op de bank mijn visburger te veroberen. Het duurde niet lang en hij was op. Ik had express de saus en vele groenten weggelaten om echt die confrontatie met die vis aan te gaan. Helene zei dat er van alles en nog wat in zat (in die visburger) en ik proefde naast vis ook een kruidige dressing. Het viel mij niet tegen moest ik zeggen en ik was ook niet direct enthousiast. Na enkele minuten was er niets meer over van die visburger en ik probeerde mij voor te stellen hoe hij eigenlijk smaakte. Wel naar vis in ieder geval en ik kon mij de vissmaak ineens weer goed herinneren. Daarentegen was ik niet direct afwijzend en bedacht ik mij om zeker een volgende keer weer eens een visburger te eten. Misschien kan ik er dan een beetje aan wennen. Helene liet meteen weten dat de fiskekake die zij had veel sterker van smaak was (echt vis!) en dat ik die zeker niet lekker had gevonden. Hoe dan ook, ik had een mijlpaal bereikt. Sinds mijn jeugd heb ik niet een keer een visgerecht kunnen “af eten” en nu was het mij toch gelukt. Nu 4 uur later ligt de visburger als een bom in mijn maag. Heb ik weer……….

PASEN HERE WE GO!
Morgen begint de week met de eerste praktijkdagen, ik ben reuze benieuwd en heb er zin in. De theoriecursus was vakinhoudelijk goed te doen, maar was qua taal het meest uitdagend. Niettemin had ik tot mijn verbazing 6 foutjes van de 100 meerkeuzevragen. Het moet niet gekker worden dacht ik! Dan gaan we met een goed gevoel de praktijkperiode in! Morgen meteen vroeg op maar dat mag de pret niet drukken. Woensdag zakken we af naar Ustaoset waar we tot en met 2de paasdag in de hut zullen verblijven. De weersverwachtingen zijn uitmuntend en er ligt volop sneeuw. Goed vooruitzicht. In Nederland schijnt het woord sneeuw al weer tot een ver verleden lijkt te horen. Grappig die kontrasten……..

Fijne avond allemaal!

Gabor & Helene